Ciekawostki

Treść

Ciekawostki z życia pszczół

• Matka pszczela żyje 50-60 razy dłużej od pszczół robotnic.
   
• Udział pszczół w zapylaniu roślin owadopylnych wynosi 60-90%. Trzmiele zapylają 10-15% a pozostałą część kwiatów pszczoły samotnice, osy, muchówki i niektóre chrząszcze.
   
• Jedna pszczoła przynosi w wolu miodowym jednorazowo 40-50 mg nektaru (sama waży około 110 mg). Im dalej leci po pożytek, tym mniej przynosi go do ula. Przy odległości 3 km zużyci własne sięga 70% wyjściowej masy ładunku. Oto, dlaczego stawia się pasieki możliwie najbliżej roślin pożytkowych.
   
• Spożywając 1 kg miodu pszczoły wydzielają około 1450 g dwutlenku węgla i 500 g wody w postaci pary. Jeśli zatem rodzina pszczela spożyje w ciągu zimy np. 8 kg zapasów, to wiąże się to z koniecznością odprowadzania z ula około 12 kg dwutlenku węgla i około 4 kg wody.
   
• Z ustaleń socjologów wynika, że wśród ludzi żyjących powyżej 100 lat przeważają pszczelarze i członkowie rodzin pszczelarzy.
   
• Systematyczne spożywanie miodu sprzyja nagromadzeniu w tkankach mięśniowych człowieka znacznych ilości glikogenu decydującego o zdolności podjęcia przez niego dłuższego wysiłku.
   
• Trutnie, będące z natury kosmopolitami, nie uznają żadnych związków pokrewieństwa i mogą nie niepokojone swobodnie wchodzić do jakiegokolwiek ula jak do swojego (także w sąsiednich pasiekach).
   
• Od 60% do 85% pyłku zbierają pszczoły w godzinach od 10.oo do 12.oo i od 14.oo do 16.oo. Maksymalne zbiory dzienne 1 rodziny pszczelej wynoszą 400-500 g. Na 2-3 plastrach w rodzinie pszczelej powinno być od 1,5 do 2,5 kg pierzgi.
   
• Pszczoła miodna rozróżnia dokładne stężenie cukru w roztworach. Roztwór zawierający mniej niż 5% cukru nie jest odróżniany od zwykłej wody, a zatem nie stanowi dla pszczół wziątku węglowodanowego. Pszczoły rasy kaukaskiej pobierają nektar o niższej zawartości cukru i przez to lepiej wykorzystują jego zasoby w przyrodzie.
   
• Pszczoła robotnica w czasie jednego lotu odwiedza 100 do 150 kwiatów. W ciągu jednego dnia 30-50 tysięcy kwiatów.
   
• W temperaturze 8-13oC miód krystalizuje szybciej niż w temperaturze 20-25oC. W celu opóźnienia krystalizacji miód poddaje się filtracji (piasek, zmielony granit, bibuła), a następnie szczepi się drobnokrystalicznym miodem. W plastrach ciemnych miód krystalizuje się kilkakrotnie szybciej niż w jasnych.
   
• Dowodem na to, że już jednodniowe larwy pszczele i mateczne karmione są różnym mleczkiem jest fakt, iż z jednodniowej larwy przeniesionej z matecznika do komórki pszczelej nie udaje się wychować pszczoły robotnicy.
   
• Świeży nektar zawiera od 24 do 97% wody, zaś nektar pobrany z wola miodowego powracających do ula zbieraczek 60-80% wody. W ciągu 3-4 dni po złożeniu nektaru w komórkach plastra, pszczoły obniżają ilość zawartej w nim wody do 18%.
   
• Dobre zapylenie 1 ha różnych upraw wymaga określonej liczby rodzin pszczelich: koniczyna czerwona - 3-5, słonecznik - 1-2, koniczyna biała, rzepak, gorczyca, gryka - 2-3, wiśnie, czereśnie i śliwy - 3-4.
   
• Do obliczenia młodych pszczół, jakie wygryzą się z zaczerwionego plastra, przyjmuje się, że na powierzchni 1 dm2 plastra znajduje się jednostronnie 400 komórek pszczelich lub 260 trutowych.
   
• Od chwili złożenia jaja do zasklepienia komórki każda larwa odwiedzana jest przez pszczoły karmicielki około 10 000 razy.
   
• Czyszczeniem komórek plastrów w gnieździe pszczoły miodnej zajmują się młode robotnice od chwili wygryzienia przez około 3 dni.
   
• Karmieniem larw pszczelich zajmują się w ulu młode robotnice w wieku 4-13 dni. Przez pierwsze 3 dni produkują one mleczko, którym karmione są larwy młodsze. W następnych dniach zajmują się karmieniem larw starszych, odżywianych mieszaniną pierzgi i rozrzedzonego miodu.
   
• Funkcję pszczół strażniczek pełnią pszczoły robotnice z grupy pszczół lotnych w wieku 10-16 dni, tj. przed przystąpieniem do pracy przy zbiorze nektaru i pyłku. Pszczoły strażniczki wpuszczają do ula bez przeszkód wszystkie zbieraczki wracające z pożytkiem (nawet, jeśli pochodzą z obcych rodzin).
   
• Loty godowe podejmowane są przez młode matki pszczele w wyniku popędu płciowego, pojawiającego się u nich około piątego dnia życia. Popęd płciowy u matki wygasa po jej unasiennieniu, a gdy nie zostaje unasienniona - około 30 dnia życia.
   
• Współcześnie na kuli ziemskiej istnieje 25-30 tys. Bardzo zróżnicowanych gatunków pszczół. Ich wspólną cechą jest m.in. odżywianie się pyłkiem i nektarem kwiatowym.
   
• Aby zebrać nektar potrzebny do wyprodukowania 1 kg miodu, pszczoły muszą odwiedzić 19 milionów kwiatów i przelecieć 300 tys. km, tj. 3 odległości od Ziemi do Księżyca. Jedna robotnica oblatuje w ciągu dnia około 7 tys. kwiatów. " Pszczoły wydzielające 1 kg wosku spożywają 3, 5-4 kg miodu. Zabiegi pszczelarza uniemożliwiające pszczołom budowę nowych plastrów wcale nie ograniczają ilości spożywanego przez nie miodu, zaś wydzielany wosk jest bezpowrotnie tracony.
   
• Prędkość lotu pszczoły robotnicy dostosowana jest do potrzeb. Bez obciążenia wziątkiem pszczoła leci z prędkością do 65 km/godz., zaś niosąc ładunek pyłku i nektaru tylko z prędkością 20-30 km/godz.
   
• W rodzinach przygotowujących się do rójki, już na kilka dni przed wyjściem roju, pojawiają się "kwatermistrze" - robotnice poszukujące nowego "mieszkania" dla przyszłej rodziny.
   
• W poszukiwaniu pożytku pszczoła penetruje obszar w promieniu 3-4 km wokół ula. Jednak efektywny zbiór nektaru i pyłku odbywa się w odległości do 2 km od pasieki. 
   
• Jeden kilogram pszczół - to ok. 10 tyś osobników
   
• Przeciętny dobry rój - to ok.1,5 - 2,0 kg pszczół
   
• Dobra siła rodziny w ulu,  w głównym okresie rozwoju - to 4 - 6 kg pszczół
   
• Na wypocenie jednego kg wosku pszczoły zużywają 3 - 4 kg miodu
   
• Pszczoły rozróżniają kolory: biały, czarny, żółty, niebieski
   
• Pszczoły informują się nawzajem tzw. mową pszczół tj:
  - taniec werbunkowy
  - taniec alarmowy
  - taniec godowy
  - taniec rojowy
   
• Roczne spożycie  przez rodzinę pszczelą:
  - miodu   90 - 120 kg
  - pyłku przetworzonego w pierzgę 30 - 40kg
  - wody 40 - 60l